So, nakwento ko na sa isa kong enrty no natapos ko nang basahin ang "The Last Song" ni Nicholas Sparks. As I've said, the book was extraordinary! Sobrang ganda, sobrang touching. Hindi lang siya nag-focus sa love-life ni Ronnie kundi pati sa relationtiop niya with her family. That's what I like about the story. Medyo narealize ko pa nga na hindi ako hopeless romantic kasi dati ang hinahanap kong libro ay panay "ganon". Pero nagbabasa pa din ako non, syempre. Di niyo na maaalis sakin iyon.
Anyway, since sobra akong na-excite sa libro, nagdownload agad ako ng movie from the net. Buti nalang, ang bilis ng download, napanood ko agad kagabi. I stayed up late just to finish watching it. (Nagalit pa nga si nanay kasi tanghali na akong gumising kanina) Last night after watching it, medyo na-disappoint ako kasi hindi iyon yung inexpect ko sa movie. Example, sa book, okay lang sa Daddy ni Ronnie lahat ng ginagawa niya kahit mag-rebelde siya basta masaya siya. Tsaka yung tatay niya tahimik doon. Sa movie, medyo may flaw doon sa character nung Dad ni Ronnie. Yung movie, mas pinakita yung relationship ni Ronnie Kay Will. Sa katapusan lang pinakita yung relationship niya with her father. Natutuwa lang ako kasi yung little brother ni Ronnie sa book at sa movie ay yung tipo na ganong-ganon ko siya inimagine. Ayon lang.
So to make things clear, mas gusto ko ang book. Madalas naman kasi talaga mas maganda ang book kesa sa ginagawang movie. minsan naman, mas napapaganda ang movie kesa sa book. maybe it depends on the people behind the scenes kung paano nila iyon ipapakita ng maganda. Mas nagandahan at mas na-touch lang talaga ako sa book. Iyon lamang ang nais kong iparating.
0 comments:
Post a Comment